Odbiornik podczerwieni/LIRC

Kolejnym moim testem jest podłączenie odbiornika podczerwieni.

Zakupiłem odbiornik IR typu TSOP4838.

Źródło: vishay.com

Nie mam dokładnej dokumentacji, ale z tego co wyczytałem pracuje na częstotliwości 38kHz, ma duży zasięg (niby do 35m), odbiór sygnału pod kątem do 45° i co najważniejsze dobrze pracuje na 3.3V. Można go dostać dość łatwo, mnie kosztował ~3 zł. 

UPDATE: dokumentacja TUTAJ

OSTRZEŻENIE !

Przy podłączaniu wszelkich kabelków należy zachować ostrożność, gdyż może zakończyć się to uszkodzeniem sprzętu lub uszczerbkiem na zdrowiu. Robisz to na własną odpowiedzialność.

UKŁAD

Podłączenie jest banalne, pierwszy pin do GPIO18 (6 z prawej), drugi pin to GND, trzeci pin to 3.3V.  

Instalujemy:

apt-get install lirc

Ładujemy moduł:

modprobe lirc_rpi

w syslogu powinno pojawić się

Dec 31 16:29:04 raspberrypi kernel: [11871.816457] lirc_rpi: auto-detected active low receiver on GPIO pin 18

powinno pojawić się też urzadzenie

# ls -la /dev/lirc0
crw-rw---T 1 root video 250, 0 Dec 31 16:29 /dev/lirc0

następnie

mode2 -d /dev/lirc0

bierzemy pilota (dowolnego - może być od telewizora) i każde wciśnięcie klawisza powinno generować komunikaty pulse space z numerkami...

Coś w tym stylu:

space 17826
pulse 129
space 803
pulse 174
space 790
pulse 100
space 18114
pulse 183
space 806
pulse 205
space 775
pulse 157
space 18484
pulse 222
space 1516

Są to "kody", które odpowiadają wciśnięciu poszczególnych klawiszy. Zamysł jest więc taki, żeby wychwycić taki kod i po jego wystąpieniu wywołać konkretne zdarzenie.

Skorzystamy więc z demona lirc.
LIRC to bardzo ciekawy projekt. Wiele mówiący skrót  Linux Infrared remote control. Polecam poczytanie dokumentacji i możliwości.
Projekt oferuje masę gotowych konfigów - lista supportowanych pilotów:
http://lirc.sourceforge.net/remotes/

Ja gdzieś wygrzebałem bardzo stary pilot, więc wygeneruję sobie plik konfiguracyjny sam.
Najpierw przyda się znajomość dostępnych nazw poszczególnych klawiszy.

irrecord --list-namespace

następnie odpalamy (tu zmiana (lircd.conf) dzięki komentarzom - dzięki:) )

irrecord -d /dev/lirc0 ~/lircd.conf

czyli generator konfiguracji. Każe nam powciskać różne klawisze, po czym mamy gotowy plik z kodami raw dla każdego klawisza pilota.
np dla klawisza 1 w moim pilocie raw_code wygląda tak:

          
name KEY_1

             9096    4465     621     515     619     520

              601     512     625     519     585     546

              600     517     620     517     616     521

              598     516     625    1649     600    1662

              610    1632     623    1653     599    1655

              616    1634     631    1646     597     517

              625     512     595    1659     620     517

              617     521     597     520     627     510

              616     522     594    1655     595    1658

              619     520     616    1633     632    1644

              599    1654     618    1636     620    1654

              600

Kopiujemy wygenerowany plik do /etc/lirc. Następnie musimy przygotować kolejny plik:

# cat /etc/lirc/hardware.conf

# Arguments which will be used when launching lircd
LIRCD_ARGS="--uinput"

#Don't start lircmd even if there seems to be a good config file
#START_LIRCMD=false

#Don't start irexec, even if a good config file seems to exist.
#START_IREXEC=false

#Try to load appropriate kernel modules
LOAD_MODULES=true

# Run "lircd --driver=help" for a list of supported drivers.
DRIVER="default"

# usually /dev/lirc0 is the correct setting for systems using udev
DEVICE="/dev/lirc0"
MODULES="lirc_rpi"

# Default configuration files for your hardware if any
LIRCD_CONF=""
LIRCMD_CONF=""

i możemy wystartować demon

/etc/init.d/lirc start

Weryfikujemy działanie przez komendę:

irw

przy wciśnięciu każdego zdefiniowanego klawisza powinna pojawić się jego nazwa:

0000000000000001 00 KEY_1 pilotMOJ
0000000000000002 00 KEY_2 pilotMOJ
0000000000000003 00 KEY_3 pilotMOJ
000000000000000b 00 KEY_OK pilotMOJ

Tak więc teraz możemy zmapować przycisk do dowolnej komendy. Tworzymy w katalogu domowym plik .lircrc i umieszczamy w nim definicję:

# cat ~/.lircrc
begin
 prog = irexec
 button = KEY_1
 config = echo "Klawisz '1' wcisniety!"
end

uruchamiamy 

irexec

i wciskamy na pilocie przycisk 1, powinno się pojawić

Klawisz '1' wcisniety!

Inna opcja. Tworzymy skrypt, upewniamy się, że jest uruchamialny lub korzystamy z już utworzonego. Ja np po wciśnięciu OK chce mieć wyświetloną temperaturę na dworzu. Korzystam ze skryptu opisanego TUTAJ i dodaję:

begin
 prog = irexec
 button = KEY_OK
 config = echo "Temperatura w tym momencie:"; /projekty/temperatura/getTemp.sh
end

Możemy uruchomić irexec jako demon poprzez:

irexec -d

i aplikacja będzie działać na stałe w tle.

Dokumentacja z parametrami TUTAJ
Warto zwrócić uwagę na parametr repeat - czyli co się stanie jeśli drugi raz wciśniemy dany przycisk. Nieraz nie chcemy przecież, żeby dana aplikacja odpaliła się raz jeszcze, ale np chcemy żeby okno zrobiło się aktywne (np. wyskoczyło okno wcześniej zminimalizowane). Ogólnie jest to dość potężny projekt, więc da się z nim dużo zrobić.

No to teraz ogranicza nas już tylko wyobraźnia. Możemy podpiąć dowolną aplikację pod dowolny przycisk w pilocie i sterować różnymi zdarzeniami (np. uruchomienie XBMC, przeglądarki, wyłączenie systemu, zapalenie diody itp).

Jeszcze tylko dodam, że istnieje projekt umożliwiający współpracę z python-em. Więcej szczegółów http://pylirc.mccabe.nu/

Jest nawet w repozytorium Raspbian-a, więc można go zainstalować:

apt-get install python-pylirc

Inne zastosowanie. 

Np jeśli mamy problemy z libcec, a chcemy korzystać z pilota w XBMC (wspomniane TUTAJ), możemy podpiąć odbiornik i korzystać z dobrodziejstw pilota (jako, że sposób podłączenia jest banalny możemy to zrobić nawet bez płytki stykowej). Oczywiście nie musimy ograniczać się do XBMC - możemy wykorzystać pilota do innych aplikacji. Masa aplikacji multimedialnych ma gotowe konfigi dla pilotów.

Poza tym możemy podpiąć się do wielu domowych urządzeń (np. lampka nocna), czy całe systemy "home automation" i sterować nimi za pomocą zwykłego pilota. Tu prawie nie ma ograniczeń (aczkolwiek zazwyczaj przydaje się już nieco bardziej zaawansowana wiedza z zakresu elektroniki).